από την παραλία στο βυσσινόκηπο: Λένα Κιτσοπούλου
[Ξεροκατάπια. Έφτυσα πάνω στον καθρέφτη. Γύρισα το βλέμμα μου προς την ανοιχτή μπαλκονόπορτα. Στο διπλανό μπαλκόνι, ακριβώς κάτω από το φεγγάρι, ένα χοντρό παιδί με πορτοκαλί μπρατσάκια προσπαθούσε να καβαλήσει τα κάγκελα. Να περάσει από την έξω μεριά. Η χοντρή πίσω από τον τοίχο έκλαιγε γοερά και κάθε τόσο ψέλλιζε την λέξη "αχινός" μέσα από τα δόντια της.
Ξανακοιτάχτηκα στον καθρέφτη μου και είδα το πρόσωπό μου στραπατσαρισμένο, το στόμα μου ορθάνοιχτο και τα μάγουλά μου γεμάτα δάκρυα. Άκουσα ένα ουρλιαχτό μέσα στη νύχτα. Μετά από ώρα κατάλαβα ότι ήταν δικό μου.]
Απόσπασμα: "Θαλάσσια τέρατα", Το Μάτι του Ψαριού, Λένα Κιτσοπούλου
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου