δεν μπορώ να μην κοιτάξω
μια πόρτα
αν την ακούσω να ανοίγει
κάθε μορφή με μαγνητίζει
και σκαλώνω
περισσοτερο
με τους ανθρώπους
που μπαίνουν μέσα βιαστικά
και δεν προλαβαίνω
να τους δώσω όνομα
γιατί μένω με την απορία
και την αγάπη
μετέωρη
μην τύχει και ήταν εσύ
(like the circles that you find
in the windmills of your mind)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου