H νύχτα και τα τεχνάσματά της.

φωτογραφία: Eugenio Recuenco

Αγαπώ τη νύχτα και τα τεχνάσματά της
απόν το φως της μέρας
φωτεινοί οι φάροι
μονόλογος των φαναριών
που ανοιγοκλείνουν τα τρία μάτια τους
και τρεμοπαίζουν στην απέραντη νύχτα
τη μαύρη όπως η θάλασσα
Αγαπώ τη νύχτα και τα τεχνάσματά της
τη μακιγιαρισμένη νύχτα
τη νύχτα τη μεθυσμένη από αγνώστους
αγκαλιασμένους στα τελευταία δέντρα
σαν σε χήρες
ακυρωμένες οι βεβαιότητες της μέρας
ανεσταλμένη η ρουτίνα της αγρύπνιας

την άγρια νύχτα
των μεθυσμένων που τσακώνονται για τον πάτο ενός μπουκαλιού
τη νύχτα των γυναικών αντρών
και των αντρών γυναικών
που χάνονται
σε μια ονειρώδη αρχέτυπη σύγχυση
σύγχυση ωαρίων και επιθυμιών
σπερματοζωαρίων και απίθανων ονείρων

την άγρια νύχτα και συναισθηματική
των δυνατών συγκινήσεων και της οικείας μοναξιάς
τη νύχτα με πλοκή σαν μια παλιά ταινία
τη μοναχική νύχτα γάτου ορφανού
και χωρίς παλτό

τη νύχτα που μας ανέβαζε στον παράδεισο
με τα χέρια πλεγμένα σταυρό
ενώ σε αγαπούσα
ενώ με αγαπούσες
και η αιωνιότητα άγγιζε τα λιωμένα κορμιά μας
πατίνα ομορφιάς
στέγη πάνω στο πρόσωπο το βιβλίο
ο καθρέφτης οι φωνές
και η μικρή ουλή στο πόδι σου
αόρατη
στους βιαστικούς κι απρόσεκτους εραστές




Αγαπώ τη νύχτα των ιερών ερώτων
όπως ο άρτος και ο οίνος
όπως το δισκοπότηρο κι η όστια

τη νύχτα των ερώτων
που διαρκούν μια ζωή
μια ζωή κάποιων ωρών
μια ζωή ενός λεπτού

ονειροπόλοι τεχνασμάτων
που καταστρέφονται
με το φως της μέρας

όταν όλα επιστρέφουν
στο κανονικό
δηλαδή στο πλαστικό και στο facebook.



Cristina Peri Rossi: είναι ποιήτρια, μυθιστοριογράφος, δοκιμιογράφος και μεταφράστρια από την Ουρουγουάη. Γεννήθηκε στο Μοντεβιδέο το 1941. Το 1970, τα γεγονότα της στρατιωτικής δικτατορίας στην Ουρουγουάη την ανάγκασαν να καταφύγει στην Ισπανία, όπου και ζει μέχρι σήμερα.